فرآیند مددکاری اجتماعی (بخش سوم)
در ادامه بررسی مراحل فرآیند مددکاری اجتماعی به سه مرحله دیگر اشاره ای خواهیم داشت:
مرحله تدوین برنامه کمکی: مهمترین اقدام مددکار اجتماعی بعد از مطالعه و تشخیص تدوین برنامه یا برنامه های کمکی برای حل مشکل یا مشکلات و رفع نیاز یا نیاز ها با مشارکت مراجع است که به این مرحله برنامه ریزی نیز می گویند. در این قسمت لازم است در ابتدا تعریفی از برنامه ریزی ارائه شود.
برنامه‌ریزی، فرایند تفکر در رابطه با فعالیت‌های لازم برای رسیدن به هدف مطلوب است. برنامه‌ریزی اولین و مهمترین فعالیت لازم برای دستیابی به نتایج مطلوب است. بسته به فعالیت‌ها، هر برنامه می‌تواند که بلندمدت، میان‌مدت یا کوتاه‌مدت باشد.
اجرای برنامه های کمکی: پس از تدوین برنامه کمکی اجرای برنامه ها شروع می شود تا زمانیکه برنامه اجرا نشود، وجوه قوت و ضعف و به عبارتی دیگر کارایی آن مشخص نخواهد شد.
- در این مرحله نیز مثل بقیه مراحل فرایند مددکاری اجتماعی، مشارکت و همکاری مراجع بسیار مهم و ضروری است، چون برنامه ها عمدتاً بر عهده مراجع است.
- اجرایی بودن و عملی بودن برنامه در این مرحله تاثیر گذار است، در نظر داشتن توانایی ها و امکانات مراجع خانواده و جامعه در تدوین برنامه های کمکی اجرا را آسان تر می کند
ارزیابی برنامه ها: پنجمین مرحله از فرآیند مددکاری اجتماعی، ارزیابی برنامه های در حال اجرا و اجرا شده است. ارزیابی برنامه ها به مددکار و مراجع کمک می کند که بدانند استقلال نسبی مراجع یا اجرای برنامه ها تحقق می یابد یا خیر و اگر اشکالی وجود دارد در کجاست؟ (ارزیابی در تمام روش های مددکاری اجتماعی عبارت است از اینکه اجزای برنامه تا چه حد توانسته است هدف های مورد نظر را برآورده نماید).
گردآورنده: فاطمه قهرمانی (مددکار اجتماعی مؤسسه خیریه توانبخشی معلولین ذهنی تهران)